Πιάνω να ζωγραφίσω τα παιδιά μες στην πλατεία σα να 'ταν όπως πρώτα κι όπως θά 'θελα Mα όλα αλλάζουν και το χέρι μου αρπάζουν αλλάξανε τα χρώματα τα λόγια και τα στόματα.
Η γυναίκα μου στέκονταν γυμνή μπροστά στον καθρέφτη και μου λέει: - Αισθάνομαι χάλια. Δείχνω γριά, χοντρή και άσχημη. Πες μου κάτι θετικό. Και της απάντησα: - Η όρασή σου όμως είναι τέλεια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου