Μόνο εσύ Mr. Obradovic, μόνο εσύ Παναθηναϊκέ...

Η Ευρώπη υποκλίνεται στη μεγαλύτερη ομάδα στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού... Σύσσωμο το ευρωπαϊκό μπάσκετ, συμπεριλαμβανομένων και των... μπλαζέ Ισπανών, βγάζει το καπέλο στην αρμάδα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς, όχι τόσο για τη νίκη ή την πρόκριση σε ένα φάιναλ φορ, αλλά για το μεγαλείο ψυχής και πάθους που κατατέθηκε στο ΟΑΚΑ και τη Βαρκελώνη...

Ο Παναθηναϊκός είναι για 10η φορά στην ελίτ της Ευρώπης και μπορεί ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς να δηλώνει «ε, και κάτι έγινε, ο Παναθηναϊκός είναι συνηθισμένος σε φάιναλ φορ», αλλά αυτή η πρόκριση είναι... άλλο πράγμα, όταν επιτυχάνεται απέναντι στο φαβορί και κόντρα σε... Θεούς και δαίμονες!
Ας μου πει κάποιος μια ομάδα που θα μπορούσε τα κοιτάξει στα μάτια την Μπαρτσελόνα σε μια σειρά τεσσάρων αγώνων... Ας μου πει μια ομάδα που θα μπορούσε να νικήσει την πρωταθλήτρια Ευρώπης χωρίς τον τραυματία Νίκολας και τον Διαμαντίδη με δύο τραβηγμένα φάουλ από το 4ο λεπτό...
Ας μου πει κάποιος έναν προπονητή που μπορεί να εμπνεύσει σε τέτοιο σημείο τους παίκτες του, ώστε να τους πείσει πως μπορούν να πετύχουν τα πάντα, παρά τις ατυχίες, παρά τις ελλείψεις, παρά τις όποιες δεδομένες αδυναμίες. Ας μου πει κάποιος έναν άνθρωπο που να χαίρει τέτοιας εμπιστοσύνης, σε σημείο που να πιστεύει κανείς πως αν ρίξει στο παρκέ τους Διαμαντίδη, Σάτο, Νίκολας και τους... Παύλο και Θανάση ή εσάς κι εμένα, ο κόσμος δεν θα πει «για να το κάνει αυτός, κάτι θα ξέρει...».
Ομολογώ πως συγκαταλέγομαι σ' αυτούς που θεωρούσα πως η πρόκριση του Παναθηναϊκού επί της Μπαρτσελόνα θα έμοιαζε με θαύμα και δεν διστάζω να πω πως αν γυρνούσαμε το χρόνο πίσω, πάλι τα ίδια θα πίστευα και θα έγραφα.
Οπως πολύ σωστά είπε δύο φορές στη διάρκεια της σειράς ο Δημήτρης Ιτούδης «αυτά τα παιχνίδια δεν σηκώνουν συναισθηματισμούς» και ακριβώς γι αυτό τον λόγο και με καθαρά μπασκετική προσέγγιση πίστευα πως ήταν ακατόρθωτο για τον Παναθηναϊκό να νικήσει την πιο γεμάτη από κάθε άποψη Μπαρτσελόνα και μάλιστα σε σειρά
best of five...
Ομολογώ πως δεν περίμενα ποτέ ότι ο Καλάθης μέσα σε μια εβδομάδα θα μεταμορφωνόταν σε παίκτης - κλειδί και θα σούταρε τα τρίποντα και τις βολές με αυτοπεποίθηση... Διαμαντίδη. Ναι, ομολογώ πως ο Ομπράντοβιτς δεν θα κατάφερνε να επαναλάβει με τον Βουγιούκα το... θαύμα του Λάζαρου στην Μπολόνια, παρότι φαινόταν να το ψάχνει από το πρώτο κιόλας παιχνίδι της σειράς.
Ναι, παραδέχομαι πως δεν περίμενα ότι ο Διαμαντίδης θα βγάλει τέσσερα 35λεπτα, θα διπλασιάσει τους μέσους όρους του και θα παίζει άμυνα για τρεις. Και ναι, παραδέχομαι πως ο «Ζοτς» δεν θα έβρισκε τρόπο να «κλειδώσει» και στα τέσσερα παιχνίδια τον Ναβάρο, κάτι που δεν έχει καταφέρει κανένας άλλος προπονητής μέχρι σήμερα... Οποιος από 'σας τα πίστευε του βγάζω το καπέλο... Αλλά τελικά, και κανείς από 'μας να μην το πίστευε, σημασία έχει ότι το πίστευε ο «Ζοτς» κι όπως αποδεικνύεται για πολλοστή φορά, όταν το πιστεύει αυτός, τότε έχει και τον τρόπο του για να το πετύχει...

ΠΗΓΗ : prasinanea.gr